Ontdek de oude binnenstad van Antalya

Kaleiçi is gepositioneerd met hoefijzervormige binnen- en buitenmuren, waarvan de meeste zijn gesloopt en vernietigd. De muren zijn het gecombineerde werk van Hellenistische, Romeinse, Byzantijnse, Seltsjoekse en Ottomaanse periodes. De muren hebben 80 bastions. Er zijn ongeveer 3000 huizen met pannendaken binnen de muren. De architectuur van de huizen geeft niet alleen een indruk van de bouwgeschiedenis van Antalya, maar weerspiegelt ook de beste manier van leven, tradities en gewoonten van de regio.

De wijk Kaleici, die lijkt op een doolhof, is gebouwd voor sightseeing.

Onberispelijk gerestaureerde, witgekalkte Ottomaanse herenhuizen met rode daken staan langs de geplaveide straten, die nu de thuisbasis zijn van talloze boetiekhotels, souvenirwinkels, kunstgalerijen en restaurants.

Hoewel het meer een plek is om de ouderwetse sfeer op te snuiven, zijn er ook tal van kleine attracties voor diegenen die de omgeving willen verkennen.

Het centrale plein heeft een kasteelpoort en een met stenen beklede klokkentoren, terwijl de 18e-eeuwse Tekeli Mehmet Pasha-moskee de moeite van het bekijken waard is vanwege de ingewikkelde binnentegels.

Antalya, wat thuis betekent van Attalos, II. Het werd opgericht door Attalus. De stad, die na het einde van het koninkrijk Pergamum (133 v.Chr.) enige tijd onafhankelijk bleef, viel later in handen van piraten. 77 v.Chr. Het werd door de commandant Servilius Isauricus aan Romeins grondgebied gehecht. v. Het was de basis voor de gratie van Pompeius in 67 n.Chr. We vonden Hadrianus' bezoek aan Attaleia in 130 n.Chr. Waar de stad lag. Attaleia, wiens naam tijdens de Byzantijnse cultuur als bisschopszetel werd beschouwd, maakte een grote ontwikkeling door nadat het in handen van de Turken viel. Aangezien de moderne stad verborgen is bovenop een oud hek, zijn er maar heel weinig oude ruïnes in Antalya. De eerste zichtbare overblijfselen maken deel uit van de pier die bekend staat als de Oude Haven en de havenmuur. Hadrian's Gate gerestaureerd op de parkeerplaatsen van de muren is een van de mooiste oude delen van Antalya.

De oude binnenstad van Antalya wordt beschermd door twee dikke, hoefijzervormige muren. Een van deze vestingvormige muren ligt in de zeebaai en de andere heeft landzijden. Naast deze muren zijn er ook muren die de verschillende nederzettingen van elkaar scheiden en op de buitenmuren staat op ongeveer vijftig punten een toren. De geschiedenis van de constructie van deze muren gaat terug tot de oudheid. De Romeinen legden de fundamenten voor deze Hellenistische muren, en de Seltsjoeken breidden ze uit en herstelden ze.

Veel stenen blokken met oude inscripties werden gebruikt om de muren te bouwen, die tot de 19e eeuw zeer goed bewaard zijn gebleven. Tegenwoordig zijn alleen de overblijfselen van de muren zoals de Hıdırlık-toren, de Hadriyan-poort en de klokkentoren in de stad te vinden. De oude stad en de door de zee bedekte muren heten nu Kaleiçi. Straten en gebouwen staan nog vol met borden in de dagen dat Antalya voorbij komt. De decoratie van de huizen geeft niet alleen een indruk van de bouwgeschiedenis van Antalya, maar ook van de manier van leven, gewoonten en gewoonten van de regio en leefgewoonten op de best mogelijke manier.

De smalle straatjes binnen de muren zijn de straatjes die vanuit de haven de muren oplopen. De Yivli Minaret, Keyhusrev Madrasah, Karatay Madrasah, Iskele Moskee en Tekeli Mahmut Pasha Moskee zijn enkele van de belangrijkste historische monumenten binnen de stadsmuren. De laatste glimp van de jachthaven, de adem van de oude stad dag en nacht, heeft internationale schilders, dichters en schrijvers geïnspireerd.

Antalya Kaleiçi wordt in het westen begrensd door de Noordzee, in het oosten door de hoofdstraten en de parallel aan deze straten lopende stadsmuren, waarvan sommige nog steeds bestaan. Met deze duidelijke grensdrempels is Kaleiçi gespaard gebleven van de gelaagde structuur van het stadscentrum en is de traditionele textuur authentiek bewaard gebleven en tot op de dag van vandaag geleefd.

De structuur van de Kaleiçi-nederzetting werd op twee verschillende manieren gevormd, waarbij de centrale stadsmuur zich uitstrekte langs de straten Cami Sokak en Hıdırlık. Het gebied tussen Cumhuriyet Street en deze Sakaklar is organisch ontwikkeld in overeenstemming met de topografie en stadsmuren. De blokken tussen de straten zijn niet regelmatig. Het is een variabele van uitbreiding en uitbreiding op de eilanden. Het gebied dat zich uitstrekt van de centrale stadsmuur tot het Karaalioğlu-park en waar de buitenmuren eindigen met de Hıdırlık-toren, is gestructureerd als een rooster. De bouwstenen zijn meestal netjes doorgestreept. In beide texturen is een van de gevels van de huizen bevestigd, terwijl de andere uitkomt op de tuin. De indeling van de straten is niet regelmatig. De begane grond laat stedenbouwkundige plannen achter zich. Het houtsnijwerk verrijkt niet alleen de plattegrond van het huis, maar vormt ook ingewikkelde gevels, straten en pleintjes.